साधारणत: दहा वर्षांपूर्वी नंदकुमार व आरती यांचे मैत्रीतून प्रेम फुलले. बसस्थानकावरील निराधार, बेवारस मनोरूग्ण हे त्यांच्या प्रेमाचे साक्षीदार. प्रेमाच्या आणाभाका घेत असताना सुखी संसाराचे स्वप्नरंजन करण्याऐवजी त्यांनी आपले सहजीवन त्यांच्या प्रेमाच्या साक्षीदारांसाठीच अर्पित करण्याचा ध्यास घेतला.

त्या दृष्टीने सन २००८ पासून प्रत्यक्ष कृतीला सुरूवात देखील केली. ७ ऑक्टोबर २०१२ रोजी बुलडाणा येथील गर्दे वाचनालयाच्या सभागृहात ‘सेवा संकल्प’ची मुहूर्तमेढ रोवली गेली. सुरूवातीला चिखली-बुलडाणा व परिसरातील शहरी व ग्रामीण भागातील मनोरूग्णांचा शोध घेवून त्यांना एकवेळचे अखंडीत जेवण पोहचविण्याचे काम केले गेले.

रस्त्याच्या कडेला पडलेल्या रंजल्या गांजल्या जिवाला रात्रीचं जेवण, कपडे व शरीराच्या स्वच्छतेसोबत नेमक्या उपचाराचे प्रयत्न सुरू झाले. याकामी अनेक मित्रांची मदतही होत होती. मात्र, एवढ्यानेच भागणारे नव्हते. या निराधारांना हक्काचे छत असावे ही भावना पुढे आली. ही बाब नंदकुमार पालवे यांचे वडिल ज्ञानेश्वर पालवे यांना कळली आणि त्यांनी बुलडाणा-उंद्री रोडवरील पळसखेड सपकाळ येथील त्यांची १ एकर जमीन सेवासंकल्पला दान दिली. यावर पालवे दाम्पत्याने मोठ्या परिश्रमातून टीनशेड उभारून मनोरूग्णांचा सांभाळ करणे सुरू केले.

सन २०१६ च्या दिवाळीला पद्मश्री डॉ.प्रकाशबाबा आमटे आणि डॉ.मंदाताई आमटे यांच्या हस्ते सेवासंकल्पावर उद्घाटनाचा दीप प्रज्वलीत झाला. तेव्हापासून अनेक रूग्णांवर उपचार व त्यांचा सांभाळ करणे सुरू झाले. मनोरूग्णांची वाढणारी संख्या व त्यानंतर त्यांची होणारी हेटाळणी हे समाजात नविन नाही. त्यामुळे फक्त व्यवस्थेवर टीका-टिप्पणी करून नामानिराळे होणेही उचित ठरणारे नाही. त्याने मूळ प्रश्न सुटणार नाहीत. 

त्यासाठी दूरगामी परिणाम करणारं सेवाकार्य उभं करावं लागेल ही या पालवे दाम्पत्याची धारणा. रूग्णांना मायेचा हात मिळाला तर त्यातून परिवर्तनाची आशा बळावते.

या रूग्णांची एकूण स्थिती व त्यातून त्यांना होणारा त्रासही प्रचंड असतो. ज्या रूग्णांकडे जाण्यास आणि दगड-वगैरे मारतील या भितीपोटी अगदी पाहण्यास देखील बरेच जण घाबरतात. अशा मनोरूग्णांचे मायबाप होण्याचे धारिष्ट्य दाखविण्यासोबत हे दिव्य कार्य नेटाने तडीस नेत आहेत. अर्थातच गेल्या 10 वर्षांचा हा प्रवास तितकासा सोपा नव्हता आणि पुढचा देखील राहणार नाही. मात्र या प्रवासात खंड पडणार नाही; याची खात्री नंदकुमार आणि आरती पालवे यांच्या आजवरच्या कार्यावर दृष्टीक्षेप टाकल्यास निश्चित देता येईल.